جمعه 19 آبان 1391 |
دوستی با بعضی آدمها مثل خوردن چای خارجی است. پر از رنگ و بو. این دوستیها جان میدهد برای مهمانبازی برای تعریف کردن لطیفههای خندهدار. برای فرستادن اس ام اسهای صد تا یک غاز. برای خاطرههای دمِ دستی. اولش هم حس خوبی به تو میدهند. این چای زود دم خارجی را میریزی در فنجان بزرگ. مینشینی با شکلات فندقی میخوری و فکر میکنی خوشحالترین آدم روی زمینی. فقط نمیدانی چرا باقی چای که مانده در فنجان بعد از یکی دو ساعت میشود رنگ قیر. یک مایع سیاه و بد بو که چنان به دیواره فنجان رنگ میدهد که انگار در آن مرکب چین ریخته بودی نه چای.
نظرات شما عزیزان:
به منم سر بزن
Pershia-JCR.loxblog.com
پاسخ:سلام دوست عزیز.خیلی ازدیدنت خوشحالم.ممنونم که بهم سرزدین وازاون مهمتربرام نظرمثبت گذاشتین.منم حتمابهتون سرمیزنم.مرسی وموفق باشید.
بیا تا برایت بگویم
چه می کشد آنکه غریب است در ازدحام آشنا
در ازدحام بی کسی
فریاد زنم خدایا
جانم بر لب آمد
از اینهمه ملامت
اما …..
سکوت من دوباره
در ازدحام بی کسی
باشد حدیث دیگری.////وااای سلام یگانه جان.خیلی خوش اومدی وخوشحالم کردی اصلافکرنمیکردم به این سرعت بیاین.مرسی ازحضورت وهمینطورنظرزیبات.ممنونم گلم.
این حرفاچیه اجازه ماهم دست شماست
میتونین هرکدوم ازعکسا رو که دوست دارین بردارین
به امیدروزهای خوش برای شما
نویسنده : ►╫KHADEM╫♥●•٠·˙◕‿◕
|